Ieder mens wordt gedreven door waarden. Waarden die vaak van jongs af aan al bepalen wie jij bent, waar jij voor staat, waar anderen jou aan herkennen en waar jij betekenis aan ontleent. Waarden zijn persoonlijk en maken je uniek. Zeggen kwaliteiten vooral hoe je dingen doet, en waar je goed in bent, waarden verklaren waarom je dingen doet.
Kernwaarden vormen jouw innerlijk kompas en geven je houvast en stabiliteit over wie je bent. Kernwaarden vergezellen je op jouw levensreis. Vanuit een kernwaarde handelen of zijn heeft een heel andere effect dan het maken van een voornemen om een gewoonte te veranderen omdat een kernwaarde aangeeft wie je wil zijn, niet over wat je wil bereiken.
Daarnaast bestaan er waarden vanuit de cultuur waarin je leeft, het familiesysteem, jouw bedrijf. Vanuit de psychosynthese en bijvoorbeeld oosterse stromingen kan je denken aan de waarden liefde, mededogen, dienstbaarheid, vrede, vreugde, schoonheid, bescheidenheid. In de westerse kapitalistische maatschappij wordt veel waarde toegekend aan zaken als uitmuntendheid, presteren, zelfontplooiing, groei.
Als ik naar mijn kernwaarden kijk dan zijn er drie die er echt uitspringen: vrijheid, verantwoordelijkheid en nieuwsgierigheid. En daar horen weer clusters van andere waarden bij. Zo heb ik vanuit deze waarden voor het ondernemerschap gekozen. Overigens wel nadat ik ergens buiten gezet was waar ik vanuit een groot loyaliteitsgevoel bleef hangen. Daarna wilde ik nooit meer anders. Ik heb geen kinderen omdat ik vrijheid heel belangrijk vind en ik bang was voor de grote verantwoordelijkheid die ik daar als vanzelfsprekend bij vond horen. Daar zit wel een pijnpunt want ik ken ook het nemen en voelen van een te grote verantwoordelijkheid. Soms slaat dat door en voel ik druk, apen op mijn schouder en heb ik nachtmerries dat mensen schreeuwend achter mij aan lopen. Verantwoordelijkheid is dan in strijd met vrijheid en misschien ook wel met liefde.
Mijn nieuwsgierigheid heeft mij naar alle uithoeken van de aarde gebracht en daarna naar veel uithoeken van mijzelf. Ik maak snel contact en wordt vaak aangesproken op straat of waar dan ook. Bij verantwoordelijkheid en nieuwsgierigheid hoort voor mij ook altijd zelf blijven denken, zoeken, lezen, voelen, informeren, vragen en niet klakkeloos achter bewegingen en beweringen aanlopen. Ik heb moeite met heel fanatieke mensen met stokpaardjes.
Ondertussen zie ik zelf soms mijn eigen bubbel niet meer. In die zin is mijn Eritrese maatje een eye opener. Als ik met haar door de stad loop zie ik veel met een frisse blik, waarom staat er een haantje op een kerk?, een pindakaaswinkel?, wat is een muurbloempje?, we lachen wat af. Ik merk ik dat ik haar probeer te inspireren om een vrije en onafhankelijke vrouw te zijn. Wat in mijn ogen niet helemaal lukt omdat ze op haar twintigste al gaat trouwen en zeer gelovig is. Ik ben trots op haar dankbaarheid, dienstbaarheid naar haar familie en haar positiviteit. Ik herken bij haar onder andere een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Als ik samen met haar ben voel ik vreugde en dienstbaarheid.
Al schrijvend over waarden ontdek ik dat mijn belangrijkste waarden ook mijn kwaliteiten zijn geworden. Alhoewel ik me bewust mag zijn en blijven van vervormingen zoals bij verantwoordelijkheid. Mijn nieuwsgierigheid helpt mij om wakker te blijven en is daarmee mijn belangrijkste waarde op dit moment.
Je regelmatig bewust afstemmen op jouw waarden, bijvoorbeeld door meditatie, en je afvragen of je ernaar leeft geven je stabiliteit, zin en betekenis en helpt je om bewuste keuzes te maken. Dat samen te doen, houdt ons wakker, inspireert en verbindt. In mijn coaching maak ik hier regelmatig gebruik van.